Alfred Adler’in Penceresinden Doğum Sırasının Önemi

Adler, kişiliğin gelişiminde doğum sırasının önemine vurgu yapmıştır. Yani ailenin ilk çocuğu ortancadan, ortanca da kendisinden sonra gelenlerden, doğum sırasından dolayı daha farklı kişilik geliştirirler.

1. Çocuk: Adler, ilk doğan çocukların başta anne babalarından aşırı ilgi gördüklerini ve bunun sonucunda tahtta bir kral edasıyla şımardıklarını söylemiştir. Ancak 2. çocuk doğduktan sonra ilgi yeni doğan çocuğa kayar ve kral tahttan indiğinde aşağılık duygusu güçlenir. Adler, norm dışı davranışlar sergileyen, ruh sağlığı problemi yaşayan kişilerin ailenin birinci çocuklarından çıktığını öne sürmüştür.

2. Çocuk: Adler’in ortanca kardeş ile ilgili değerlendirmesi birinci çocuktaki kadar acımasız değildir. Bu çocuklar asla şımarma fırsatı bulamamıştır. Ailenin en küçük çocuğu bile olsalar, doğdukları andan itibaren anne-babanın ilgisini bölen 2. bir kişi vardır. Adler, ortanca çocukların üstünlük çabası içine girdiğini söyler. Kendilerinden önce doğan kardeşlerinden hep bir adım geride olan, hep daha küçük olan ortanca kardeş aradaki farkı kapatmak için sürekli bir çaba içerisinde olur. Bunun sonucunda da ortanca kardeşler, başarılı insanlar olurlar.

3. Çocuk: Adler, en küçük çocukların da, ilk çocuklar gibi bir takım kendine özgü sıkıntılar yaşadığını öne sürer. Küçük kardeşler, ailenin bütün üyeleri tarafından şımartılır. Bu da, küçük kardeşlerin bağımlı kişilik geliştirmesine ve kendi kararlarını verme yeteneğinden yoksun kalmasına zemin hazırlar. Ancak en son doğan çocuklar da çevrelerindeki herkes ondan büyük ve güçlü olduğu için aşağılık kompleksine kapılabilir.

Psikolog Tuğba Odabaşı