Selektif Mutizm

Selektif mutizm, çocuğun konuşma becerisine sahip olmasına rağmen bazı kişiler ve ortamlar haricinde konuşmayı reddetmesidir. Çocuk anne ve babası yada güvende hissettiği birkaç kişinin yanında rahatlıkla konuşabilir. Fakat okul, arkadaş grubu, oyun alanı, park gibi sosyal ortamlarda akranları ile iletişim kurarken yada yetişkinler ile iletişim kurması gerektiği herhangi bir ortamda konuşmaya direnç gösterir. Selektif mutizim yaşayan çocuklardan bir kısmı sadece yabancı ortamda, yabancılar ile iletişim kurmayı reddederken bazıları yabancı ortamda normalde konuştuğu ebeveynleri ile konuşmayı da reddedebilir. Çocuğun farklı sosyal ortamda normalde iletişim kurduğu kişilerle de konuşmaması kaygının daha yoğun olduğunu götermektedir. Seçici konuşmazlık yaşayan çocuklardan bazırları sadece yetişkinler ile iletişim kurmakta zorlanırken bazıları hem yetişkin hem akranları ile iletişim kurmakta da zorlanabilir. Akranlarıyla iletişim kurmakta zorlanıyor olması kaygının daha yoğun olduğunu göstermektedir. Seçici konuşmazlık, Sosyal kaygının daha ağır bir şeklidir. Genellikle bu zorluğu yaşayan çocukların diğer sosyal fobi belirtilerini taşıdığını görmekteyiz. Kaygının diğer türleri olan; ayrılık kaygısı ve yaygın kaygı bozukluğu da selektif mutizm ile bir arada görülebilir. Seçici konuşmazlık nadir görülen bir bozukluktur. Aileler bu durumu utangaçlık ya da şımarıklık olarak adlandırabilir fakat selektif mutizm utangaçlıktan fazlasını barındırmaktadır. Çünkü bir çocuk için konuşma yetisi olmasına rağmen konuşmamak oldukça zor bir durumdur. Genellikle 3-5 yaş civarında belirtilerini görebiliyoruz.

Tedavisinde Çocuk Merkezli oyun terapisi, Deneyimsel oyun terapisi, Theraplay ekolleri kullanılabilir. Seçici konuşmazlığın tedavisi uzun sürmektedir. Tedavi ekibinin ve ailenin sabırlı olması oldukça önemlidir.

Psikolojik Danışman Hatice Coşkun